Inwestycje krótkoterminowe – inwestycje w aktywa posiadające termin wymagalności krótszy niż 12 miesięcy (licząc od dnia bilansowego) albo przeznaczone do obrotu w ciągu najbliższych 12 miesięcy. Ich celem jest osiągnięcie korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania z nich przychodów (np. odsetek, dywidend) lub innych pożytków. W bilansie inwestycje krótkoterminowe wykazuje się z podziałem na:
1. Krótkoterminowe aktywa finansowe – z wyodrębnieniem na występujące:
a) w jednostkach powiązanych,
b) w pozostałych jednostkach,
c) środki pieniężne i inne aktywa pieniężne.
2. Inne inwestycje krótkoterminowe.
Przykłady innych inwestycji krótkoterminowych
- dzieła sztuki – wartościowe obrazy, rzeźby, plakaty
- kosztowności – – historyczne, drogocenne przedmioty
- metale szlachetne, zapasy kruszcu – złoto, srebro, diamenty
- antyki – meble, przedmioty o wartości historycznej
- biżuteria – korony, naszyjniki, kolczyki, kolie, amulety, najczęściej z drogocennymi
- kolekcje o dużych wartościach
- hodowle nabyte w celach spekulacyjnych
- monety o wartości numizmatycznej
- wyroby medalierskie – odlewy, stemple
- cenne przedmioty użytkowe – przedmioty wydobywane przez archeologów, bardzo cenne dla historii i kultury
- starodruk – oryginalne zapisy wielkich dzieł sztuki lub dokumenty mające wartość historyczną
Wycena inwestycji krótkoterminowych
Inne inwestycje krótkoterminowe podlegają wycenie według:
- wartości rynkowej zwanej inaczej godziwą – wartość godziwa w rozumieniu ustawy o rachunkowości to kwota środków pieniężnych na którą mógłby być wymieniony na warunkach transakcji rynkowej. Transakcja ta musi być zawarta pomiędzy niepowiązanymi stronami.
- cenie nabycia pomniejszonej o odpisy aktualizujące – cena nabycia rozumiana jest jako cena zakupu obejmująca kwotę należną sprzedającemu bez podatku VAT, podatku akcyzowego. Istnieje ewentualność pozyskania inwestycji krótkoterminowych w drodze egzekucji sądowej. Wtedy ceną nabycia jest cena ustalona w postępowaniu egzekucyjnym powiększona o koszty postępowania sądowego jeżeli nie zostały zwrócone.
- metody L.C.M, czyli metody Lower of Cos tor Market Value – metoda ta ma zastosowanie tylko i wyłącznie gdy dla takich inwestycji krótkoterminowych istnieje rynek, który jest aktywny. Cena nabycia lub cena obowiązująca na rynkach stanowi podłoże pod wycenę wartości inwestycji. Jednak tą wycenę należy prowadzić zgodnie z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. Wynika z tego, że przyjęta za podstawę wyceny wartość jest niższa niż wyżej wskazane dwie wartości.
- metody wartości nominalnej – metoda ta stosowana jest tylko dla aktywów pieniężnych, do których możemy zaliczyć m. in. krajowe środki płatnicze. W tej metodzie wycena robiona jest według wartości z dnia nabycia. W przypadku kiedy mamy zagraniczny środek płatniczy, wartość musimy przeliczyć zgodnie z odpowiednim kursem walut, który obowiązuje danego dnia i jest ogłaszany przez Narodowy Bank Polski. W zależności od wahań kursu walut na rynku różnice, które powstają z tych zmian mogą wpływać in plus, ale również in minus.
